Tips om anisakis te voorkomen in 2020

Er zijn verschillende factoren die de gezondheid negatief kunnen beïnvloeden, waaronder de anisakis, een parasiet die aandoeningenkan veroorzaken die zelfs tot de dood kunnen leiden.

Deze parasitaire infectie is aanwezig in sommige soorten vis, octopus en weekdieren, voedsel dat deel uitmaakt van ons reguliere dieet.

Hier delen we enkele symptomen, behandelingen en aanbevelingen om anisakis te bestrijden.

Wat is anisakis?

De anisakis is een parasiet van 20 tot 30 cm lang , die spijsverteringsziekten en allergische reacties bij de consumptie van vis, octopus, pijlinktvis en andere koppotigen kan veroorzaken.

In sommige gevallen zijn de anisakis-effecten meestal ernstig, dus voorzichtigheid is geboden bij het kopen, hanteren en bereiden van voedsel uit de zee.

Een ander relevant aspect van anisakiasis is de manier waarop deze ziekte wordt overgedragen, aangezien de consumptie van vis en koppotigen – besmet met de anisakisparasiet – de enige mogelijke manier van overdrachtis.

Reproductieve methode

De voortplantingsmethode van anisakis vereist de aanwezigheid van meerdere gastheren gedurende het hele proces.

Over het algemeen worden anisakis gevonden in de meeste vissen die we eten, in de vorm van larven

Voor een effectieve ontwikkeling worden deze larven bij voorkeur gelokaliseerd in de darm en andere inwendige organen, met name die in de buikholte vande vis.

Ze zijn ook ingekapseld in de vismusculatuur en bij in gevangenschap gefokte soorten te vinden, vooral bij het voeren van parasietenvoedsel.

Levenscyclus van de parasiet

De levenscyclus van de anisakisparasiet heefteen gemiddelde levensduur van 2 tot 3 maanden.

Zeezoogdieren scheiden de eitjes uit, die bij contact met water – na het embryo – als geïnfecteerde larven vrijkomen.

Deze larven dienen als voedsel voor vissen, schaaldieren en koppotigen , die ze zonder nadenken innemen.

Op deze manier raken de vissen geïnfecteerd met anisakis. Deze vissen nemen onmiddellijk het vermogen over om mensen en zeezoogdierente besmetten.

Zodra de parasieten zijn ingeslikt, start de levenscyclus van de anisakis opnieuw, met het vermogen om nieuwe vissen of mensen te besmetten.

Ik denk dat ik anisakis heb gegeten. Wat kan er met me gebeuren?

Het eten van vis, octopus of andere met anisakis besmette koppotigen kan ernstige gevolgen hebben voor uw gezondheid.

Anisakiasis en allergie voor anisakis zijn de belangrijkste gevolgen die deze gevaarlijke parasiet kunnen veroorzaken.

Anisakiasis

Door het eten van besmet voedsel dringen de anisakis-larven door in het slijmvlies van de maag of de darm, met als gevolg buikpijn, zwelling, braken en diarree.

In de ernstigste gevallen van anisakiasis hebben de patiënten perforaties in de maag of de darm ontwikkeld.

Wanneer er een ernstige infectie optreedt, migreren de larven naar andere organen en weefsels.

Anisakis-allergie

Deze pathologie is nog delicater dan anisakiasis , omdat het niet nodig is om besmet voedsel te eten om er last van te hebben.

Anisakis produceert eiwitten die in de vis blijven zitten en bij gevoelige mensen allergische reacties veroorzaken zoals: jeuk, zwelling en zelfs anafylactische shock.

Beide pathologieën kunnen ernstige anisakis-effecten veroorzaken, als ze niet snel en adequaat worden behandeld.

Symptomen van anisakis-infectie

De symptomen van anisakis treden op afhankelijk van de locatie van de parasiet, na inname van het geparasiteerde voedsel.

Er zijn drie klinische vormen die ons in staat stellen om te weten hoe we anisakis kunnen opsporen als ze geïnfecteerd zijn:

Gastrische vorm

De maagvorm ontstaat zodra de anisakis-larve het spijsverteringskanaal binnenkomt en na enkele uren beginnen de symptomen van anisakis te ontstaan: misselijkheid, braken en hevige buikpijn.

Intestinale vorm

In de darmvorm treden de symptomen van anisakis op tussen 48 en 72 uur na consumptie van het besmette voedsel.

De symptomen zijn vergelijkbaar met die van een acute blindedarmontsteking, patiënten hebben last van misselijkheid, braken, acute buikpijn en verandering van het darmritme, wat kan leiden tot diarree of verstopping.

Ectopische of extragastrointestinale vorm

De ectopische of extragastrointestinale vorm ontstaat wanneer de maag- of darmwand wordt geperforeerd door anisakis-larven , waardoor migratie naar de long, alvleesklier, lever en andere vitale organen plaatsvindt. In deze gevallen is een operatie noodzakelijk.

Daarnaast is het ook mogelijk dat de larven vanuit de maag de oropharynx kunnen bereiken, waardoor de patiënt moet hoesten om plaats te maken voor de verdrijving van de larven.

Een andere ectopische vorm die verband houdt met de symptomen van anisakis is die welke veroorzaakt wordt door allergieën na de consumptie van geparasiteerde vis, die – iets meer dan een half uur na de inname – van het voedsel kan veroorzaken:

• Netelroos op de huid.
• Zwelling in oogleden en lippen.
• Misselijk.
• Braken.
• Buikpijn.
• Gevoel van verzadiging
• Diarree
• Palmachtige jeuk
• Duizeligheid
• Bewustzijnsverlies
• Het gevoel van de dood.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Er zijn verschillende tests die ons in staat stellen om te weten hoe we anisakis kunnen opsporen en de diagnose van de patiënt te vergemakkelijken

De specialisten bevelen aan om studies uit te voeren met onder andere serologische, radiologische en ultrasone testen om een volledige diagnose te stellen.

Serologische testen

Serologische tests worden gebruikt om de aanwezigheid van antilichamen tegen specifieke antigenen te bepalen

Een van de meest gebruikte huidtests is de Priktest, die bestaat uit het verspreiden van een allergische reactie op de huid om te achterhalen voor wat voor soort stoffen u allergisch bent.

Radiologische testen

Met behulp van radiologische tests kunnen storingen in de normale werking van het organismeworden opgespoord.

Met behulp van barium is het mogelijk om de aanwezigheid van enige pathologie te bepalen en – bijvoorbeeld – de aanwezigheid van een oedeem in het darmslijmvlies te bevestigen.

Echografieën

Echografieën vullen de diagnose van sommige pathologieën aan, in geval van verdenking van de aanwezigheid van anisakis is het mogelijk ommet een echografie de verdikking van een segment van de darm te bevestigen.

Veelvoorkomende behandelingen

In de aanwezigheid van anisakis-symptomen en een bevestigde diagnose van deze pathologie, ontstaat de zorg over hoe anisakis te elimineren.

Over het algemeen omvat de behandeling die bij de meeste patiënten wordt toegepast het gebruik van maagbeschermers

Naast het gebruik van maagbeschermers is een andere behandeling om anisakis te elimineren via endoscopie, zodra de parasiet in het lichaam is gelokaliseerd.

Als de patiënt een ontsteking vertoont, is het raadzaam om corticoïden aan te geven. Met dit soort medicijnen worden chirurgische ingrepen vermeden.

Wat betreft de symptomen die worden veroorzaakt door allergische reacties op anisakis, vermindert het gebruik van antihistaminica de symptomen. In geval van een anafylactische reactie moet het onmiddellijk met adrenaline worden behandeld.

Preventieve maatregelen ter voorkoming van anisakis

Onder de preventieve maatregelen ter voorkoming van anisakis kunnen we noemen

• Controle van de temperatuur van de vriezer: zorg ervoor dat de temperatuur van de vriezer op -18°C en -20°C wordt gehouden.
• Controleer de vis voor aankoop en maak hem goed schoon voor het invriezen.
• Controle van de temperatuur van uw vriezer: om het ideale moment van conserveringvan de vis te bepalen.
• Als uw vriezer -20°C bereikt, is het aan te raden om de vis minstens 7 dagen in te vriezen.
• Als uw vriezer -18°C bereikt, is de conserveringsperiode voor bevroren vis minstens 5 dagen
• Behandel en bereid zeevruchten op de juiste manier.
• Kook de vis op een temperatuur van 60°C gedurende 10 minuten.

In te vriezen producten

Onder de producten die thuismoeten worden ingevroren bij de bereiding om de effecten van anisakis te verminderen hebben we

• Rauwe viseieren.
• Gemarineerde vis zoals ceviche
• Gemarineerde vis zoals ceviche.
• In pekel bereide rauwe vis
• Koud gerookte vis.
• Rauwe vis sushi, sashimi, carpaccio.

Voedingsmiddelen die niet hoeven te worden ingevroren

Andere voedingsmiddelen die niet bevroren hoeven te worden bewaard zijn

• Vis uit binnenwateren zoals meren, rivieren of moerassen, maar ook zoetwatervissen zoals forel of karper.
• Semi-bewaarde ansjovis die wordt opgeslagen in glas- of metaalcontainers.
• De traditioneel gedroogde vis zoals kabeljauw.
• De mosselen, coquinas, oesters en mosselen.

Wetten die deze parasiet bestrijden

Onder de wetten ter bestrijding van anisakis hebben we Europese en Spaanse wetgeving , die bedrijven verplichten om vis te verkopen zonder dat er parasieten aanwezig zijn.

Inrichtingen die voedsel serveren moeten garanderen dat het voedsel of de zeevruchten op de juiste manier worden bereid om anisakis-parasieten te vernietigen volgens de voorwaarden die in de wetgeving zijn vastgelegd.

Een ander belangrijk aspect dat in de nationale wetgeving is vastgelegd, is dat winkels verplicht zijn de consumenten te informeren over de omstandigheden, de behandeling en de behandeling van levensmiddelen die daar voor consumptie worden bereid.

Toetsen om infectie te voorkomen

Het controleren van de aanwezigheid van parasieten in vis is vaak onmogelijk. Het is echter mogelijk om de verspreiding van anisakis te voorkomen door de parasieten voor consumptie te inactiveren.

Een van de sleutels tot het vermijden van de verspreiding van anisakis zijn warmtebehandelingen zoals invriezen en koken.

Vermijd daarnaast de consumptie van het ventrale gedeelte van de vis en de gebieden rond het spijsverteringsstelsel.

Het is ook belangrijk om een visueel onderzoek uit te voeren om de toestand van de te consumeren vis te controleren